اختلالات اضطرابی

Anxiety Disorders

وقتی صحبت از اضطراب پیش می آید، ممکن است به یادِ دست‌های عرق کرده، صورت سرخ شده و نفس های بریده بریده ی کودکی بیفتیم  که تکالیف مدرسه‌اش را انجام نداده ، یا شبِ قبل، خوابِ از دست دادن مادر عزیزش را دیده است.

و یا ممکن است به یاد دلهره ها و نگرانی های پدری بیافتیم که چک‌هایش را پاس نکرده و فردا قرار است مواخذه شود.

اضطراب خیلی قبل تر از آنکه به مدرسه برویم، وقتی هنوز شش یا هفت ماه از عمرمان بیشتر نگذشته، هنگام خروج مادر از اتاقمان وارد قلب ما می شود؛

آیا مادر برای همیشه رفت؟

آیا باز خواهد گشت؟ 

اضطراب تا دمِ مرگ با ما همراه خواهد بود؛

پس از مرگ من چه بر سر کیک خوشمزه ای که در فِر گذاشته ام خواهد آمد؟

آیا کسی حواسش هست بعد از مرگِ من زیرِ فِر را خاموش کند و مواظب باشد تا  کیک سرد نشده کسی به آن ناخنک نزند؟!

اضطراب تا وقتی اثر منفی بر عملکرد ما نگذاشته، تا وقتی ارتباط‌های ما را مخدوش نکرده و تا وقتی که خودمان یا دیگران را آزار نمی دهد، هنوز وارد محدوده‌ی اختلال نشده است.

البته می توان کاهشش داد و یهتر شد ولی درنهایت به نقطه ای خواهیم رسید که حد ضروری اضطراب است؛

یعنی مقداری که باید و لازم است تجربه کنیم تا موقعیت اضطراب زا بتوانیم مورد توجه قرار دهیم.

با این وجود شاید بدترین نوع اضطراب ، اضطراب از اضطراب داشتن باشد که در آن گمان می کنیم با پدیده ای غیر طبیعی و خطرناک روبه رو هستیم.

انواع اختلال های اضطرابی شامل موارد زیر می شود:

اضطرابِ منتشر

پنیک (وحشت‌زدگی) 

هراس اجتماعی (اضطراب اجتماعی)

فوبی‌ها (هراس‌های اختصاصی) 

اضطراب ناشی از مصرف مواد 

اضطراب ناشی از بیمارهای طبی

اضطراب های نا معین

بازگشت به صفحه‌ی اصلی